Buiten klinkt er al enorm geknal van kleine jochies en hun voorliefde voor ellendige rotjes. in New-Zeeland is 2012 zelfs al begonnen, hier moeten we nog heel even wachten. 2011 was een groot jaar. ik heb veel gedaan, er is veel gebeurt en ik heb veel beleeft. Zo is het alweer bijna een halfjaar geleden dat ik deze blog ben gestart. Misschien is het was cliché maar ik vind het voor mezelf toch fijn om even terug te kijken. Reflectie is altijd de beste manier om te komen tot een correctie en verbeteringen. Misschien klinkt het wat saai, maar ik wil graag even mijn gedachten op (virtueel) papier zetten.
Een half jaar geleden ben ik begonnen met dit mini blogje, inmiddels bijna vijfduizend views verder weet ik nog steeds niet precies wat ik wil. Ik ben meer na gaan denken over mode en over wat ik schrijf. In het begin beschreef ik een beetje mijn dagelijkse bezigheden, ik heb mijn kaft-knutsels geshowd, schreef wat tips voor een high-tea, ik heb verslagen geschreven over fashionweek en verschillende mode-iconen behandeld; kortom, een geharrewar van onsamenhangende stukjes zonder een duidelijk doel.
Steeds meer mensen om mij heen, mensen van school, vrienden, hebben het over/tegen mij alsof ik een soort fashion-diva ben (Ow wat gruwel ik eigenlijk alleen al van het woord "fashion"). Verschillende mensen, tot leraren aan toe, vragen wat ik van hun outfits vind, alsof ik een soort maat zou kunnen zetten. Ik krijg vaak de vraag wat de laatste trends zijn, wat er nu "in" is. Dat is eigenlijk precies wat ik NIET wilde laten zien met mijn blog. Hierdoor werd het eigenlijk ook steeds minder leuk om dingen te schrijven. Het bijhouden van mijn blog werd eigenlijk meer een verplichting dan een verlichting. Ik voel me de laatste tijd meer als een soort oppervlakkig TLC programma (ze zijn best vermakelijk, maar zo hersenloos en met een eeenorm gebrek aan inhoud.). Het is onzin dat wij ons maar aan maatstaven moeten aanpassen. Dat wij kleding aantrekken die anderen leuk vinden en aan ons voorschrijven. Ik wil eigenlijk laten zien dat mode veel meer is dan stomme trends en modieuze-maar-vervelend-zittende-kleding. Ik wil laten zien dat kleding ons heeft gevormd tot wat wij nu zijn. Dat mode ook een vorm van kunst is, een vorm waarop iedereen zich uit. Ik weet dat dat er tot nu toe nog niet heel erg uit is gesprongen, maar ik moet het gewoon zelf allemaal nog ontdekken.
Iemand vertelde mij ooit dat alles wat wij doen een keuze is. Bewust of onbewust, we nemen in ons hoofd een besluit voor alles wat we doen. Het fascineert mij hoe mensen zich kleden. Hoe mensen tot dat besluit komen, of mensen daar over na denken, bewust of onbewust? Laat iemand zich gewoon beïnvloeden door wat anderen aantrekken, kleed iemand zich volgens zijn eigen smaak of kan het iemand gewoon werkelijk niets schelen.
Okee het helpt dus echt om dit even op te schrijven. Ik ben er nu (soort van) uit. Ik wil wat anders. Ik wil wat nieuws. Ik ga het anders doen. Weg met woorden als "trendy", "hip" of "helemaal in." Ik ga gewoon mijn eigen visie laten zien. Dingen die mij opvallen. ongeacht of het "fashionable" is of niet (zie je wel, het is gewoon een beetje een vies woord). Ik ga mijn blog gewoon maar een keertje helemaal omgooien. En wanneer is het nou een beter tijd dan nu? De uren tot volgend jaar zijn op twee handen te tellen en ik voel dat er verandering gaat komen. Tot in 2012...
